بررسی مقاومت بیوتیپ های چچم (lolium rigidum) جمع آوری شده از مزارع گندم استان فارس نسبت به علفکش پینوکسادن

بمنظور بررسی مقاومت بیوتیپ­های چچم نسبت به علف­کش­ پینوکسادن آزمایش گلخانه­ای و آزمون زیست­سنجی بذر در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 1388 در بخش تحقیقات علف­های­هرز موسسه تحقیقات گیاه­پزشکی کشور انجام شد. آزمایش گلخانه­ای شامل تعیین درجه مقاومت و آزمون زیست­سنجی پتری دیش شامل تعیین دزی از علف­کش که باعث 50 درصد بازدارندگی طول ساقه­چه بیوتیپ حساس (gr50)، تعیین میزان حساسیت بیوتیپ­ها به علف­کش و تعیین درجه مقاومت بود. آزمایش­ها بر روی 12 بیوتیپ چچم جمع­آوری شده از استان فارس انجام گرفت. در این آزمایش به ترتیب بیوتیپ­ حساس (fs) و بیوتیپ­های مشکوک به مقاومتes1، es2، es3، es4، es5، m1، m2، m3، f1، fjو fi2 چچم توسط علف­کش پینوکسادن با  دزهای 0، 45، 90، 180، 360، 720 و 1440 گرم ماده مؤثر در هکتار در آزمایش گلخانه­ای و 0، 4/0، 8/0، 6/1، 2/3، 4/6 و 8/12 میلی­گرم ماده مؤثر در لیتر در پتری دیش تیمار شدند. در آزمایش­ گلخانه­ای بیوتیپ­های چچم در مرحله 4- 2 برگی با دزهای تعیین شده سمپاشی شدند. چهار هفته بعد از سمپاشی درصد وزن خشک بیوتیپ­ها و درصد گیاهان زنده مانده هر بیوتیپ نسبت به شاهد (بدون علف­کش) ارزیابی و درجه مقاومت تعیین شد. در آزمایش­های زیست­سنجی بذر درصد طول ساقچه بیوتیپ­ها نسبت به شاهد (آب مقطر)، 7 روز پس از اعمال تیمار علف­کش به بذرهای جوانه زده سنجیده شد. درجه مقاومت بیوتیپ­ها نیز محاسبه شد. نتایج حاصل از کلیه آزمایش­های گلخانه­ای و زیست­سنجی بذر نشان داد که 4 بیوتیپ es4، m2،f1و fjبه علف­کش پینوکسادن مقاوم می­باشند. در کل نتایج این تحقیق نشان داد اکثر بیوتیپ­های مورد بررسی در این تحقیق نسبت به علفکش پینوکسادن حساسیت نشان دادند.